Ο διαχωρισμός της αορτής παραμένει μια επείγουσα και με σημαντική θνητότητα νόσος.
Η έγκαιρη διάγνωση και η άμεση χειρουργική αντιμετώπιση είναι ύψιστης σημασίας για την επιβίωση των ασθενών.
Νέες τεχνικές, όπως τα ενδαυλικά μοσχεύματα, έχουν ήδη προσφέρει σημαντικά αποτελέσματα στην αντιμετώπιση των διαχωρισμών που εντοπίζονται στην κατιούσα θωρακική αορτή (διαχωρισμός Τύπου Β).
Ωστόσο, οι διαχωρισμοί Τύπου Α που περιλαμβάνουν την ανιούσα αορτή, το αορτικό τόξο, όπως και αυτοί με συμμετοχή της αορτικής ρίζας ή και της αορτικής βαλβίδας θα συνεχίσουν να αντιμετωπίζονται χειρουργικά.
Οι ασθενείς με διαχωρισμό τύπου Α θα συνεχίσουν να ωφελούνται από τη βασική και κλινική έρευνα που θα διερευνά καλύτερες χειρουργικές τεχνικές, βελτίωση της προστασίας του εγκεφάλου, της καρδιάς και του νωτιαίου μυελού.
Παράλληλα, οι τεχνικές αντικατάστασης της αορτικής ρίζας με διατήρηση της αορτικής βαλβίδας του ασθενούς έχουν ιδιαίτερη θέση στη χειρουργική αντιμετώπιση των οξέων διαχωρισμών τύπου Α και πιθανώς και στη βελτίωση της θνητότητας.
Comments